دروغ در سیاست بین الملل ،مرشایمر
دریافت کتاب چرا رهبران دروغ می گویند از جان میر شایمر بزبان فارسی
در مقایسه با نظام بین‌المللی نظام داخلی هیرارشیک یا سلسله مراتبی است، نه آنارشیک. در یک کشور با سیستم قانونی منظم یک حاکمیت برتر (دولت) وجود دارد که افراد می‌توانند تحت حمایت آن قرار گیرند. در نتیجه انگیزه‌های تقلب و دروغ‌گویی که در ارتباطات بین کشورها کاربرد دارد، در بین افراد درون دولت‌ها کاربردی ندارد.
در واقع شیوع دروغ‌گویی زندگی درونی دولت‌ها را به مخاطره می‌اندازد، چرا که وقتی مردم دائماً به هم دروغ می‌گویند عملکرد دولت به‌خوبی صورت نخواهد گرفت. دولت می‌تواند قوانین و دادگاه‌های اخلاقی را علیه دروغ به وجود آورد، در حالی که این مرجع برتر برای مقابله با دروغ در سطح نظام بین‌المللی وجود ندارد.
توماس هابز این مسئله را در لویاتان این‌گونه بیان می‌دارد: «قبل از آنکه عدالت و بی‌عدالتی جایگاهی داشته باشند، باید قدرت اجباری وجود داشته باشد که مردم را مجبور کند به پیمان‌هایشان عمل کنند. جایی‌که هیچ ثروت مشترکی نیست و هیچ چیز غیر عادلانه‌ای هم وجود ندارد... .»
دروغ‌گویی آشکارا نمودی از نیرنگ است، اما هر نیرنگی دروغ‌گویی نیست. دو شکل دیگر از نیرنگ وجود دارد: پنهان‌کاری و قلب معنا. برخلاف دروغ هیچ یک از این دو مورد شامل ساختن اخبار دروغ و گفتن داستانی بی‌اساس نمی‌شوند؛ اما مساوی با گفتن حقیقت هم نیستند
