مناظره های هویتی و تحول سیاست خارجی روسیه

روسیه دل مشغول پاسخ به پرسشِ کهنِ کیستیِ خویش است. پاسخ های روسیه به این پرسش بر جهت گیری سیاست خارجی کشور تاثیر گذاشته است. پس از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی، مناظره کهن بر سر هویت ملی و اهداف اصلی سیاست خارجی روسیه دگرباره شدت گرفت. در 1992، نخبگانی که هویت خود را لیبرال وصف می نمودند با کوزیروف به تلاش های یلتسین برای پیوستن روسیه به اقتصاد بازار آزاد و هژمونی غرب در جهان پیوستند. سپس لیبرال ها از سوی اسلاوگرایان و اوراسیا گرایان به چالش گرفته شدند. در نتیجه با تنزل لیبرال ها از قدرت و رشد اوراسیا گرایان سیاست خارجی روسیه دستخوش تغییر شد. با پایان دهه 1990 در پی رشد یک هویت جدید، سیاست خارجی روسیه دستخوش تغیرات رادیکال شد و با آغاز هزاره نو تحت تاثیر این هویت اصیل روسیه ایی متجلی است که خود را نه بر اساس غرب گرایی و نه بر اساس اوراسیاگرایی تعریف می کند، بلکه خود را بر اساس احیای هویت طبیعی یا اصیل روسیه به تصویر می کشد. بر این اساس جهت گیری سیاست خارجی روسیه یک بار دیگر تغییر یافته است

دریافت فایل کاملدریافت
توضیحات: روسیه کیست ؟ پوتین چه می جوید ؟

ولادی وستک

Security and secularization in International Relations

دریافت

مصاحبه ای با روبرت جرویس بزبان انگلیسی

Interview with Robert Jervis
Nicholas J Wheeler
University of Birmingham
Abstract
This interview with Robert Jervis explores the early influences on his career, his time working
with Thomas Schelling and Erving Goffman, that led to his path-breaking 1970 book, The Logic
of Images in International Relations, and his more widely known (although according to Jervis
himself less original) Perception and Misperception in International Politics. The rich and wide-ranging
interview goes on to explore his views on the nuclear revolution, nuclear proliferation, security
communities, US foreign policy, the theory–practice divide, the security dilemma and signalling
and perceptions. It concludes with Jervis’ reflections on what are the fundamentals that any
student and scholar of International Relations should know.
Keywords
Cold War, International Relations Theory, nuclear revolution, Robert Jervis, security
communities, security dilemmaدریافت

عنوان رساله های دکتری دپارتمان روابط بین الملل مدرسه اقتصادی لندن

دریافت

سی ویژگی سیاست خارجی کارآمد

"سیاست خارجی کارآمد" چه ویژگی هایی دارد؟ در این باره می توان کتاب های متعدد و مقالات مفصل نوشت، اما کدگذاری سیاست خارجی مطلوب در 30 ویژگی، محتوای یادداشتی است که دکتر محمود سریع القلم، برای عصرایران نوشته است. ایشان پیش از این، سی ویژگی جامعه زنده، سی ویژگی سیاستمدار ، سی ویژگی شهروند مطلوب، سی ویژگی انسان عقلانی و سی ویژگی انسان مدنی را تدوین کرده بودند.
سی ویژگی سیاست خارجی کارآمد"سیاست خارجی کارآمد" چه ویژگی هایی دارد؟ در این باره می توان کتاب های متعدد و مقالات مفصل نوشت، اما کدگذاری سیاست خارجی مطلوب در 30 ویژگی، محتوای یادداشتی است که دکتر محمود سریع القلم، برای عصرایران نوشته است. ایشان پیش از این، سی ویژگی جامعه زنده، سی ویژگی سیاستمدار ، سی ویژگی شهروند مطلوب، سی ویژگی انسان عقلانی و سی ویژگی انسان مدنی را تدوین کرده بودند.

سی ویژگی سیاست خارجی کارآمد را به قلم دکتر سریع القلم بخوانید:

1. به ازای هر واحد پولی که در خارج هزینه می شود، ده برابر برای کشور و شهروندان، منفعت و پیامد مثبت داشته باشد؛

2. سیاست خارجی در همان ریلی حرکت کند که الزامات رشد و توسعه اقتصادی ایجاب می کند؛

3. شهروندان به همه کشورهای همسایه بدون ویزا سفر کنند؛

4. حداقل 10 کشور به عنوان شریک استراتژیک در حوزه های امنیتی، اقتصادی و سیاسی داشته باشد؛

5. کشورهای دیگر از رشد و پیشرفت آن هراس و نگرانی نداشته باشند؛

6. محیط بین المللی را با عینک فرصت، یادگیری، زیبایی، اثرگذاری و اثرپذیری ببیند؛

7. نظامیان آن حداقل با نظامیان 40 کشور دیگر تبادل فکر، بازدید و حتی مانورهای مشترک داشته باشند؛

8. مسؤولین بعد از ساعت 5 بعداز ظهر، سیاست را تعطیل کرده و زندگی کنند؛

9. به حساسیت های کشورهای دیگر، حساس باشد تا آنها نیز حساسیت های او را رعایت کنند؛

10. با کشورهایی که قدرت بیشتری از او دارند، همکاری و مدارا کند؛

11. موضوعات مهم سیاست خارجی در رسانه ها، دانشگاه ها و موسسات تحقیقاتی و در صحنه عمومی جامعه، توسط متخصصین سیاست خارجی بحث شود؛

12. در شریک شدن و تقسیم قدرت با همسایگان خود، سخاوت نشان دهد؛

13. آنچه که تحقق آن در کوتاه مدت و در میان مدت مقدور نیست، جزء اهداف ملی خود قرار ندهد و برای آن سرمایه گذاری مالی و سیاسی نکند؛

14. جهت گیری سیاست خارجی با روح و روان و میانگین گرایش های شهروندان سازگاری داشته باشند؛

15. هر چه سریع تر از چالش های امنیتی با همسایگان خود عبور کند؛

16. شهروندان تفاوت بین تبلیغ و تحلیل دستگاه دیپلماسی را تشخیص دهند؛

17. آمار، ارقام و احتمالات در تحلیل های سیاست خارجی به وفور مشاهده شود؛

18. معاونت اقتصادی و تجاری دستگاه دیپلماسی ، مهم ترین معاونت باشد؛

19. واژه های "صد در صد"، "حتما"، "یقینا" و "بی تردید" در تحلیل های سیاست خارجی استفاده نشود؛

20. متوجه باشد هر جمله، عبارت و رفتار در صحنه بین المللی می تواند پیامد داشته باشد هر چند پیامد دهه ها بعد خود را نشان دهد؛

21. هر اقدامی در سیاست خارجی حداقل با یک نگاه پنج ساله برای افزایش قدرت کشور باشد؛

22. به تصویر و حسی که دیگر کشورها از او دارند، حساسیت داشته باشد؛

23. با نرخ رشد اقتصادی بالا و تأمین امنیت اقتصادی و اجتماعی، زمینه سفر بدون ویزا به حداقل 50 کشور برای شهروندان خود را فراهم کند (گذرنامه مالزی برای ورود بدون ویزا به 166 کشور معتبر است)؛

24. نمایی که مسؤولین دیپلماسی از سیاست خارجی معرفی می کنند، کار آفرینان در مراودات بین المللی اقتصادی خود، احساس کنند؛

25. هیجان، احساسات و عصبانیت در ادبیات و رفتار سیاست خارجی تعطیل باشد؛

26. انتقادات و شکایات خود از کشورهای دیگر را متوجه افکار و سیاست های نادرست آنها کند و نه نمادهای ملی آنها؛

27. مشکل کشور دیگر را که در حد 5 از 100 است، برای شهروندان خود 90 جلوه ندهد: آنها هم مقابله به مثل خواهند کرد؛

28. به تناسب افزایش قدرت اقتصادی و نظامی خود، با دیگران به ویژه همسایگان بیشتر تعامل کرده، وارد چارچوب های ائتلافی شود؛

29. زبان و ادبیات تعاملی آن با جهان، حقوقی باشد؛

30. تحلیل دستگاه دیپلماسی آن از تحولات منطقه ای و بین المللی بر اساس fact باشد.